tag:blogger.com,1999:blog-1357295804046974871.post501579876531364092..comments2023-10-17T12:53:43.802+03:00Comments on The Torch: Θα σκάσωThe Torchhttp://www.blogger.com/profile/01426137531733652653noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-1357295804046974871.post-70672905509902222512007-04-28T13:21:00.000+03:002007-04-28T13:21:00.000+03:00Silentsoul δεν γκρινιάζω πια. Πήρα την μηχανή μου ...Silentsoul δεν γκρινιάζω πια. Πήρα την μηχανή μου και ήδη είμαι πάνω της. Πάω στο Κολωνάκι για καφέ.<BR/>Λυκάωνα είναι ωραία η θεωρία των Γερμανών. Είναι παράξενο που κάθε χώρα έχει τους δικούς της κανόνες. Για παράδειγμα στην Αμερική οι εκεί Χαρλεάδες δεν ανέχονται κάποιος "νέος" να πάρει μεγάλη Harley και απαιτούν να περάσει κάποια χρόνια καβάλα σε μικρά μηχανήματα: Sportster, Dyna και τέτοια. Ευτυχώς στη χώρα μας δεν έχουμε τέτοιες απαγορεύσεις. Είναι αλήθεια πάντως ότι ξέρω κι εγώ να "χαϊδεύω" το κοριτσάκι μου, υπάρχουν όμως μερικά πράγματα στα οποία οι γνώσεις μου τελειώνουν. Είναι σαν τον γυναικολόγο. Τον αφήνεις να χουφτώσει την γυναίκα σου και λές και ευχαριστώ.<BR/>Όσο για τα κλεφτρόνια, ευτυχώς έχω πάρκινγκ.The Torchhttps://www.blogger.com/profile/01426137531733652653noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1357295804046974871.post-49259277110374273962007-04-27T15:35:00.000+03:002007-04-27T15:35:00.000+03:00Ναι, να μη γκρινιάζης. Ουδέν καλόν αμιγές κακού. Η...Ναι, να μη γκρινιάζης. Ουδέν καλόν αμιγές κακού. Η Χάρλεϋ είναι μοναδικό εργαλείο, πέραν και μακράν όλων των γιαπωνέζικων, των οποίων δεν θέλω με κανένα τρόπο να μειώσω την αξία.<BR/><BR/>Μόνο που όσοι ξέρω να διαθέτουν ένα τέτοιο εργαλείο, κυρίως Γερμανοί, δεν το εμπιστεύονται στα χέρια κανενός μάστορα. Το "χαϊδεύουν" πάντα οι ίδιοι. Αν δεν ξέρουν να το κάνουν, απλώς αποθαρρύνονται από τους άλλους Χαρλεάδες να τo αποκτήσουν, όσο κι αν τo ορέγονται.<BR/><BR/>Τώρα που έφτιαξε ο καιρός εδώ, τους βλέπω συχνά πυκνά όλους αυτούς τους "νεαρούς" (μέση ηλικία τα 45) να κατεβαίνουν ομαδικά περνώντας το Μοζέλα και να σταθμεύουν τα... οράματά τους το ένα δίπλα από το άλλο. Όσο παλιά κι αν είναι σε ηλικία, όλα μα όλα στραφτοκοπούν χωρίς ίχνος στολιδιού επάνω τους, αυτοκόλλητα ή άλλα μπιχλιμπίδια, άλλο από το ορίτζιναλ σήμα της μηχανής.<BR/><BR/>Μαζί τους καμμιά φορά μπορεί να είναι και κάποιοι ελάχιστοι, όχι περισσότεροι από δυο τρείς, με γιαπωνέζες -κι όταν μιλαμε για γιαπωνέζες μιλάμε για κυβισμούς του ονείρου, έτσι;- οι οποίοι δεν σταθμεύουν ποτέ δίπλα τους τα δικά τους, παρά μόνο σε απόσταση μεγαλύτερη των πέντε μέτρων. Κανόνας απαράβατος!<BR/><BR/>Κρίμα που έχω φοβία με τα δίκυκλα...<BR/><BR/>___________<BR/>Φαντάζομαι πως θα τρέμη το φυλλοκάρδι σου εκεί, στον παράδεισο των κλεφτρονιών, που το δίκυκλο δεν μπορεί να σταματήση ούτε στο κόκκινο φανάρι χωρίς τον κίνδυνο να εξαφανιστή.Αναμοχλευτηςhttps://www.blogger.com/profile/08507805967691428644noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1357295804046974871.post-63809358216529028492007-04-27T15:30:00.000+03:002007-04-27T15:30:00.000+03:00Εδω στα Χανια να δεις ηλιοφανεια,ζεστη και παραλιε...Εδω στα Χανια να δεις ηλιοφανεια,ζεστη και παραλιες σχετικα γεματες.Εσυ "γκρινιάζεις" που δεν εχεις την μηχανη σου και εγω τα βαζω με τον εαυτον μου που εχω σταματησει να οδηγω εδω και χρονια.<BR/>Καλησπερα :)SilentSoulhttps://www.blogger.com/profile/04009935526772456211noreply@blogger.com